Protokół dwudziestego drugiego posiedzenia Wielkiej Rady Uniwersytetu Jagiellońskiego z dnia 25 października 1820 r.
Or. Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, sygn. S I 77, s. 64–66. Edycja krytyczna: Mateusz Mataniak.
25 X 1820
[s. 64]
Działo się na posiedzeniu Rady dnia 25 października 1820 r.
W obecności Jaśnie Wielmożnego Wodzickiego prezesa Senatu i Rady1, JW Nikorowicza prezesa Appellacyi2, JW senatora Grodzickiego3, JW Litwińskiego Rektora4 i Jaśnie Wielmożnych Hoszowskiego5 i Markowskiego6 zastępców konserwatorów, tudzież sekretarza Rady7.
Przedmiot. Komisja wyznaczona od Wielkiej Rady do rozpoznania zarzutów przez Komitet Akademicki PP. Himonowskiemu8 i Karkoszyńskiemu9 poczynionych zdaje relację. [s. 65] Uchwalono. Gdy się okazuje, iż uchybienia p. Himonowskiego o które jest obwiniony w razie udowodnienia pociągają za sobą oddalenie go od obowiązków, a w podobnych wypadkach § 5 Statutu Urządzającego Uniwersytet i § 5 Statutu Urządzającego Liceum stanowi, iż wydanie decyzji względem oddalenia profesora do władzy Senatu Akademickiego należy, z wolnym odwołaniem się do Wysokiej Rady; przeto przesłać Senatowi Akademickiemu wszystkie akta tej sprawy dotyczące, z wezwaniem, iżby z takowych aktów lub jeszcze z dalszego słuchania i objaśnienia się, o ile tego znajdzie potrzebę, wydał wyrok z wolnym odwołaniem się do Rady. Co do p. Karkoszyńskiego, gdy Komitet w raporcie swym nadmienia, iż profesor ten dla starganych sił dłużej obowiązku nauczycielskiego dopełniać nie jest w stanie, przeto zwolnić go od tychże z zachowaniem służącego mu prawa do pensji emerytalnej, w skutku czego obok przesłania mu uwolnienia wezwać go należy do udowodnienia przed Radą lat w zawodzie nauczycielskim przepędzonych, końcem wymierzenia mu ilości pensji emerytalnej stosownie do § 38 Statutu Uniwersytet Urządzającego. O czym Senat Rządzący końcem informowania o niniejszym postanowieniu kasjera Uniwersytetu. Rektor Uniwersytetu, Komitet Liceum nadzorujący i Wizytator Liceum zawiadomionym być ma. Że zaś pomimo tego Rada spostrzega ślady uchybień samego Komitetu Akademickiego, które do rozwolnienia młodzieży i wypływającego stąd nieporządku powód dostrzegła Rada, przeto uznaje równie za rzecz potrzebną dla zapobieżenia nadal porządkowi dochodzenie istoty powyższych okoliczności, i wzywa Senat Akademicki przy przesłaniu mu służących do tego aktów, aby
środkamia najstosowniejszymi zarzuty te sprawdził i z załączeniem opinii swej raport Radzie uczynił. Że zaś w składzie Senatu Akademickiego [s. 66] znaleźć się mogą osoby, które Komitet zaskarżony składają, przeto przez to się rozumie, iż do rozpoznawania uchybień Komitetowi zarzucanych wpływać nie powinny.
Przedmiot. Uczniowie ekskludowanib PP. Głazowski Józef i Wądrzyński Jan tudzież matki podobnież odkludowanych uczniów Riela i Jasińskiego upraszają o uchylenie wyroku mocą którego ekskludowanymi zostali. Uchwalono. Wezwać Rektora Uniwersytetu o nadesłanie raportu wyjaśniającego przyczyny wyłączenia ze szkół rzeczonych czterechc uczniów, oraz wyroków tak sądowych, jak szkolnych, na mocy których wyłączonymi zostali, że zaś równie do rozstrzygnienia tych rekursów potrzebną jest Radzie wiadomość, jaką konduitę okazywali rekurrujący w czasie uczęszczania do szkół, ma być wezwanym również Rektor Uniwersytetu, aby przez zniesienie się z Wizytatorem Licealnym i Zgromadzeniem Profesorów Liceum powziął jak najdokładniejsze w tej mierze objaśnienie i stosowny w tej mierze raport uczynił.
Na czym posiedzenie ukończyło się.
[Podpisy] Wodzicki, Darowski – sekretarz Rady.
[hasła: Wielka Rada Uniwersytetu Jagiellońskiego, Senat Rządzący, Senat Akademicki, Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, konserwator Uniwersytetu Jagiellońskiego, sekretarz Wielkiej Rady UJ, wizytator generalny, kasjer UJ, pensja emerytalna, Liceum św. Anny]
1 Stanisław Wodzicki (1759–1843): prezes Senatu Rządzącego, polityk o przekonaniach ultrazachowawczych, wróg niezależności UJ, swoją polityką doprowadził do wydania przez rządy państw opiekuńczych Przepisów tymczasowych dla Uniwersytetu (1821), które uchylały liberalny Statut uczelni z 1818 r., zasadniczo ograniczając jej autonomię; cieszył się poparciem Metternicha i Nowosilcowa; położył zasługi w dziedzinie botaniki, autor sześciotomowego dzieła „O hodowaniu, użytku, mnożeniu i poznawaniu drzew, krzewów, roślin i ziół” (1818–1828), J. Sondel, Słownik historii i tradycji Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2012, s. 1416–1417. 2 Józef Nikorowicz (1753–1833): od 1815 prezes Sądu Apelacyjnego WMK; studia ukończył na Uniwersytecie Lwowskim, od 1793 prezes Sądu (Trybunału) Szlacheckiego w Tarnowie, od 1797 w Krakowie, członek Wielkiej Rady UJ, wybrany w 1827 na prezesa Senatu Rządzącego, urzędu nie objął, J.Wawel- Louis, Urywki z dziejów i życia mieszkańców Krakowa, red. J. Bieniarzówna, W. Bieńkowski, „Biblioteka Krakowska” nr 117, Kraków 1977, s. 170–171; K. Hoszowski Biografie ośmiu zgasłych członków Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, Kraków 1869, s. 37–42. 3 Feliks Grodzicki (ok. 1760–1838): w 1809 członek Tymczasowej Rady Administracyjnej w Krakowie, członek-asesor Komisji Organizacyjnej z ramienia Austrii, od 1815 dożywotni senator WMK, od 1821a W oryginale: szrodkamy.
b W oryginale: exludowani.
c W oryginale: 4.
komisarz rządowy UJ, poseł do Zgromadzenia Reprezentantów 1817–1818, 1821–1822, PSB t. VIII, Wrocław-Kraków-Warszawa 1959–1960 (J. Bieniarzówna); „Gazeta Krakowska” nr 98 z 7 XII 1817; nr 97 z 5 XII 1821.
4 Walenty Litwiński (1778–1823): w l. 1801/02 profesor w Katedrze Prawa Natury i Narodów na Uniwersytecie Lwowskim, 1802–1811 suplent (zast. profesora) w Szkole Głównej Koronnej, 1811/12– 1822/23 prof. w Katedrze Praktyki Sądowej i Prawa Kryminalnego; 1810 dziekan Wydziału Prawa, 1814/15–1820/21 Rektor UJ, dbał o uzyskanie szerszej autonomii przez uczelnię; uczestnik prac Nadzwyczajnego Zgromadzenia Prawodawczego (7 I–3 III 1818), 1817/1818 poseł do Zgromadzenia Reprezentantów, 1815–1823 sędzia Sądu Apelacyjnego WMK, od 1815 prezes TNK, 1810 członek loży „Przesąd Zwyciężony”, J. Sondel, op. cit., s. 770–771; PSB, t. XVII, Wrocław–Warszawa–Kraków 1972, s. 494–495 (R. Dutkowa); P. M. Żukowski, Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, t. 2: 1780–2012, red. D. Malec, Kraków 2014, s. 304–305; „Gazeta Krakowska” 1817, nr 98. 5 Mikołaj Hoszowski (1778–1828): senator WMK, w 1809 czł. Centralnej Komisji Rządu Tymczasowego, od 1816 sędzia Sądu Apelacyjnego WMK, od 1816 członek Komitetu Prawodawczego, w l. 1817–1828 marszałek sejmowy, od 1816 członek TNK, w l. 1817/18, 1824/25–1827/28 zast. profesora w Katedrze Umiejętności Politycznych; 1818/19–1822/23 profesor tamże, w 1824 dziekan Wydziału Prawa UJ, P. M. Żukowski, op.cit., s. 189–190; PSB, t. X, s. 33–34 (C. Bąk). 6Józef Markowski (1758–1829): profesor chemii i mineralogii UJ, kilkakrotny dziekan Wydziału Lekarskiego; od 1782 studiował nauki matematyczno-fizyczne i lekarskie, stypendysta Komisji Edukacji Narodowej, w okresie pobytu w Paryżu prywatny lekarz cesarzowej Józefiny, położył duże zasługi w zakresie dydaktyki chemii, zorganizował i wyposażył gabinet chemiczny, od 1817 wykładowca mineralogii; w 1818 Nowosilcow jako konserwator UJ powołał go na swojego zastępcę, w tym charakterze Markowski okazał się zausznikiem władz zaborczych, J. Sondel, op. cit., s. 820–821. 7Wincenty Darowski (1787–1862): dr praw UJ, od 1816 r. urzędnik WMK, w tym sekretarz generalny Senatu Rządzącego (do 1843), czł. Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, w l. 1846–1851 prezes Komitetu Gospodarczo-Rolniczego (późniejszego Towarzystwa Rolniczego Krakowskiego), zwolennik uwłaszczenia chłopów, PSB, t. IV, Kraków 1937, s. 443 (W. Sobociński). 8 Antoni Himonowski (1758–1830): pedagog, prorektor Gimnazjum (później Liceum) św. Anny; w l. 1794-1801 prorektor Szkół Przygłównych, 1794–1812 senior bursy Iurisperitorum, w 1820 przeszedł na emeryturę; sędzia pokoju okręgu I, PSB, t. IX, Wrocław–Warszawa–Kraków 1961, s. 519–520 (K. Mrozowska); R. Dutkowa, Szkolnictwo średnie Krakowa w pierwszej połowie XIX w. (1801 – 1846), Wrocław 1976, „Monografie z Dziejów Oświaty”, t. XIX, passim; Kalendarzyk polityczny Wolney i niepodległey Rzeczypospolitey Krakowskiey pod opieką Trzech Nayjaśniejszych i Najpotężnieyszych Monarchów zostaiącey na rok 1819, Kraków 1819, s. 57. 9 Joachim Karkoszyński: profesor fizyki i arytmetyki w Liceum św. Anny (Kolegium Nowodworskiego), Kalendarzyk polityczny...na rok 1819, s. 58.